کد مطلب:154068 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122

دفن اجساد مطهره
پیكرهای پاك و ابدان طاهره شهدا بنا بر قول مشهور بین علماء سه روز در روی زمین افتاده بود آفتاب بر آنها می تابید و باد بر اجساد پاكشان از خار و خاشاك بیابان كفن می پوشانید تا آن كه جماعتی از مؤمنین كه دستشان به خون ابی عبدالله و یارانش آغشته نگشته به دفن اجساد پرداختند، آنان طایفه ای از قبیله بنی اسد بودند كه در غاضریه نزدیك كربلا منزل داشتند، پس از آنكه سپاه عمرسعد از كربلا كوچ كرد این طایفه به كربلا آمدند و اجساد مطهره را در میان خاك و خون مشاهده كردند زن و مرد گریه و شیون بپا كردند، آنگاه تصمیم گرفتند شهدا را دفن كنند لیكن چون سر در بدن نداشتند نتوانستند شناسائی كنند متحیر و سرگردان ناگاه امام زین العابدین علیه السلام حاضر شد و شهدا را به آنان معرفی كرد، قبل از همه بدن پدرش حسین را آورد و در محل دفن مقدار


كمی خاك را كنار زد قبری ساخته و پرداخته ظاهر شد، دست ها را زیر بدن قرار داد و به تنهائی بدن را داخل قبر گذاشت فرمود: با من كسانی هستند كه مرا یاری كنند، چون بدن را در قبر نهاد صورت مباركش را بر گلوی بریده ابی عبدالله نهاد و در حالی كه اشك همچون قطرات باران بهاری بر گونه هایش جاری بود فرمود:

طوبی لأرض تضمنت جسدك الطاهر فان الدنیا بعدك مظلمة و الآخرة بنورك مشرقة. «چه مبارك است زمینی كه بدن مطهر ترا در بر گرفته است دنیا بعد از تو تاریك است و آخرت با نور جمال تو روشن و نورانی» آنگاه قبر را پوشانید و با انگشت مبارك روی قبر حسین نوشت: هذا قبر الحسین بن علی بن ابی طالب الذی قتلوه عطشانا غریبا. «این قبر حسین بن علی است كه او را تشنه و غریب كشتند» علی اكبر را پائین پای حسین دفن كردند بقیه شهداء بنی هاشم و اصحاب را در قبر دفن كردند، سپس امام سجاد (ع) بنی اسد را به نهر علقمه هدایت فرمود و قمر بنی هاشم ابی الفضل العباس را در محل شهادتش دفن نمودند و هنگام دفن ابی الفضل گریه سوزناكی داشت و فرمود: علی الدنیا بعدك العفا و علیك منی السلام. «بعد از تو خاك بر سر زندگی دنیا» [1] .


[1] ارشاد مفيد ص 227 - و مقتل مقرم ص 398.